Anoniem

Gisteren woonde ik in Studio de Bakkerij de voorstelling ‘Mijn pop huilt’ ’s nachts’ bij, over het waargebeurde verhaal van George en Ursula Levi. Over twee nog hele jonge kinderen die onder meer in Kamp Vught en in kamp Westerbork zaten. Een voorstelling over dilemma’s, familie, oorlog, honger en een paar lichtpuntjes… Verhalenverteller Eric Borrias greep ons met zijn verhaal vanaf de eerste minuut bij de strot en dat bleef ook zo. Met minimale middelen een verhaal zo maximaal uitbeelden, wat fascinerend! Ik zag het hele verhaal voor me. Hoe bijzonder om aan het einde van de voorstelling de foto’s van George (nu 90) en Ursula (85) te zien… Hun bijzondere verhaal loopt min of meer goed af… Aanrader!