Koning van Katoren (7+)

koning-van-katoren

Opnieuw in het aanbod

Naar het boek van Jan Terlouw (Gouden Griffel)

Schaken is simpel. Het gaat erom dat de koning geen kant meer op kan!

Maar wat als er geen koning meer is?

De vrolijke koning van het land Katoren is gestorven.
Op het moment dat de oude koning sterft, wordt Stach geboren. Een jongetje.
Maar in diezelfde nacht gaan behalve de oude koning van Katoren ook Stach’s moeder en vader dood.
Zo komt Stach terecht bij zijn oom Gervaas; bediende van de oude koning en de enige die niet ontslagen is door de zure ministers die nu de baas zijn.
Geen wonder dus dat Stach opgevoed wordt tot een vrolijke, behulpzame jongen met een sterk rechtvaardigheidsgevoel.
Zo was de oude koning en zo is oom Gervaas.

17 jaar lang kunnen de zure ministers hun gang gaan. Het vrolijke Katoren is een somber land van bange mensen geworden.
En dan besluit Stach dat het genoeg geweest is: 17 jaar zonder koning.
Hij wil de nieuwe koning van Katoren worden.

Dat laten de ministers niet zomaar gebeuren; Stach moet zeven haast onmogelijke opdrachten vervullen voor hij koning kan worden.
En na iedere geslaagde opdracht, verzinnen de ministers een nog moeilijkere in de hoop dat Stach het opgeeft om koning van Katoren te worden. De draak van Smook verslaan, de granaatappelboom stoppen, vogels van Decibel stil krijgen en nog een paar opdrachten die nog nooit iemand heeft volbracht.

Maar Stach is vastbesloten! Helemaal als hij in Wapenfelt verliefd wordt op Kim, de dochter van de burgemeester.
Het land is lang genoeg geregeerd door zuurpruimen; het wordt tijd voor meer vrolijkheid!
Zijn doorzettingsvermogen en optimisme steekt de bevolking van Katoren aan en langzamerhand begint iedereen te geloven dat Stach de nieuwe koning van Katoren wordt. Maar of de ministers dat zo maar laten gebeuren?

KONING VAN KATOREN haalt thema’s aan die nog steeds actueel zijn, zoals het milieu, onbegrip tussen mensen,de wapenwedloop, gebrek aan samenwerking  om problemen op te lossen enz.

Daarmee is KONING VAN KATOREN niet alleen een spannende voorstelling, maar ook een prima aanknopingspunt voor thematische lessen.

Leeftijd: 7+
Duur: 
60 minuten
Lesbrief
Bekijk de trailer van de voorstelling

Reacties
Anoniem
Gisteren woonde ik in Studio de Bakkerij de voorstelling 'Mijn pop huilt' 's nachts' bij, over het waargebeurde verhaal van George en Ursula Levi. Over twee nog hele jonge kinderen die onder meer in Kamp Vught en in kamp Westerbork zaten. Een voorstelling over dilemma's, familie, oorlog, honger en een paar lichtpuntjes... Verhalenverteller Eric Borrias greep ons met zijn verhaal vanaf de eerste minuut bij de strot en dat bleef ook zo. Met minimale middelen een verhaal zo maximaal uitbeelden, wat fascinerend! Ik zag het hele verhaal voor me. Hoe bijzonder om aan het einde van de voorstelling de foto's van George (nu 90) en Ursula (85) te zien... Hun bijzondere verhaal loopt min of meer goed af... Aanrader!
Culemborgse Courant
" MIJN POP HUILT 'S NACHTS" Wie erin slaagt, een zaaltje met zo’n negentig mensen, inclusief een flink aantal kinderen tussen de 9 en 12 jaar, bijna vijf kwartier muisstil geboeid te houden met weinig meer dan stemgebruik en lichaamstaal, doet iets heel goed! Verhalenverteller Eric Borrias slaagde erin, aan de vooravond van de nationale dodenherdenking, in De Fransche School in Culemborg. Hij vertelde de oorlogservaringen van George en Ursula Levi, twee joodse kinderen die Nazi-Duitsland ontvlucht waren om uiteindelijk in kamp Vught, en later in Bergen-Belsen, terecht te komen, maar beiden de oorlog overleefden. In voor kinderen zeer begrijpelijke, maar nergens kinderachtige bewoordingen maakte hij gebeurtenissen van bijna tachtig jaar geleden invoelbaar voor mensen van nu. Beste bewijs voor de kracht van deze uitvoering was misschien wel, dat diverse kinderen na afloop zonder verlegenheid ingingen op Borrias’ uitnodiging om vragen te stellen en in gesprek te gaan over de zojuist geziene voorstelling. Ook na 4 en 5 mei valt deze voorstelling te boeken, bijvoorbeeld in de klas te worden gespeeld, inclusief nagesprek. Normaliter gebruik ik mijn blog niet om ergens reclame voor te maken, maar ik doe het in dit geval graag, vanuit dezelfde overtuiging die Eric Borrias in het nagesprek met de zaal uitsprak, dat niemand van ons van “na de oorlog” is en dat aandacht voor het lot van gewone mensen ons helpt, met meer empathie te kijken naar en te spreken over vluchtelingen en oorlogsgetroffenen in onze eigen tijd.
Anoniem
" Mijn pop huilt 's nachts" Suggestief en uiterst intiem. Het fenomeen Eric Borrias trekt je het podium op en brengt je terug in de tijd die je niet wil meemaken. De Tweede Wereldoorlog door de ogen van twee joodse kinderen. Met twee vingers onder zijn neus staat daar ineens Adolf Hitler te brallen. Een appelkist wordt barak en trein en veewagen en doodskist voor velen. Een krukje wordt wachttoren. Eric kruipt als een kind over het toneel en laat zien dat het menens is. Jodenvervolging, vluchtelingenproblematiek en mensen van goede wil. Want die zijn er ook gelukkig, altijd en overal. DANK ERIC BORRIAS.
Slottuintheater Zeist
Wat een geweldige verteller is die Eric Borrias! Prachtige vertolking van de Bremer Stadsmuzikanten! Als je de kans krijgt om hem ergens te horen (en te zien), laat 'm niet lopen.
Fan
" Fantastisch ! Ik heb het boek gelijk gekocht. Heel knap hoe hij het tot 1 uur heeft ingekort."
Anoniem
“ Eric, je bent de koning onder de vertellers. Wie je heeft meegemaakt, weet dat jij de krachten kunt oproepen, mensen volledig in de ban te brengen met slechts stem en gebaar. In jou voelde ik de sensatie terug die ook Henk van Ulsen kon oproepen. Blijf doorgaan. ”
Mieke
“De 100 jarige,man...", een voorstelling waar je als kind, maar ook als volwassene nog lang van na kunt genieten.”
Bezoeker
“De 100 jarige man...", Knap staaltje van vertelkunst: Eric alleen met zijn koffer!”